Mei 2021 – Binnen Enver hebben we veel verschillende hulpvormen, expertises en kennis in huis. Met elkaar werken we dagelijks aan het ondersteunen van kinderen, jongeren en gezinnen. Maandelijks delen we blogs, geschreven door hulpverleners, om een inkijkje te geven in ons werk. Vandaag is de blog geschreven door pleegzorgbegeleider Marian.
Het ruikt lekker, het is comfortabel en ontspannen, het lonkt en je wilt er graag naartoe. Ook wil je er wel vaker naar terug, het geeft zo’n fijn gevoel, je laadt er een beetje van op!
Dat is het gevoel dat wij als pleegzorgbegeleider aan (toekomstige) pleeggezinnen proberen te bieden: een warm bad! We willen gelijk zodra iemand zich aanmeldt als geïnteresseerde om pleegouder bij Enver te worden vertrouwen, flexibiliteit, goede communicatie en zorgvuldigheid bieden. Kortom: in het hele proces van pleegouders werven, screenen en trainen hopen we dat warme bad te bieden. Daarna volgt de matching tussen pleeggezin en pleegkind en proberen we de pleeggezinnen zo te ondersteunen dat zíj een warm bad kunnen zijn voor één of meerdere kinderen.
En daar begint het eigenlijk pas echt. Het kind komt in het gezin wonen. Soms kent hij of zij de pleegouders al, maar vaak ook niet. Het is bijna niet voor te stellen hoe dit voor een kind moet zijn: naar wildvreemde mensen gebracht worden. Pleegouders proberen dan een figuurlijk warm bad te bieden, maar dat is in het begin nooit lekker op temperatuur. Want het ruikt, voelt en is allemaal zo anders dan thuis.
Less is more is wat ik pleegouders vaak adviseer als er een ‘kind op komst’ is. Het kind wil geen welkomstcomité, geen uitbundigheid, geen prachtige slaapkamer en mooie kleren.
Ik herinner me nog van toen ik gezinshuisouder was dat ik de neiging moest onderdrukken een kind gelijk in (een warm) bad te doen. Hup naar de kapper, de kleding wassen die hij of zij bij zich had en al helemaal die stinkerige knuffel (lap) ontsmetten. Maar nee, ik deed dat niet, want voor een kind is dit juist vertrouwd en ruikt dit naar thuis. Het kan als een afwijzing van een kind zijn of haar thuis gezien worden als hij gelijk andere kleding aan krijgt.
Wat ik ook vaak adviseer bij een nieuwe plaatsing van een pleegkind in een gezin is dat niet iedereen thuis hoeft te zijn als het kind gebracht wordt. Niet iedereen hoeft klaar te zitten. Kinderen verschrompelen bijna als ze bij binnenkomst zo in de aandacht staan. Heet ze welkom en ga verder met rommelen terwijl je af en toe tegen het kind praat of iets vraagt. Andere kinderen in huis zijn daarbij goud waard: “laat jij aan [naam pleegkind] maar even zien waar de wc, het speelgoed of de slaapkamer is.” Na een paar uurtjes kun je dan de tas uitpakken en wat huisregels doornemen. Zo weet een kind ook wat hij of zij kan verwachten.
Als pleegzorgbegeleiders hopen we aan pleegouders een warm bad te blijven bieden door dichtbij te blijven, klaar te staan met advies, te sparren, mee te denken en vooral een luisterend oor te bieden. En te benadrukken dat wat pleegouders doen zo gewoon lijkt, maar voor een kind van levensbelang is!
We adviseren pleegouders goed voor zichzelf te blijven zorgen. Dan houd je makkelijker een kalm brein. Dus adviseren we aan hen… je raadt het al… een warm bad!