Pleegkinderen van Enver denken nog glunderend terug aan hun zomerkampen. In vier leeftijdsgebonden groepen gingen zij naar een vakantiehuis in Noord-Brabant. Ze sloten vriendschappen met andere pleegkinderen, deden allerlei spelletjes en hadden leuke uitjes zoals de Efteling. Pleegzorgmedewerkers van Enver vormden de ‘kampleiding’. Zonder een eigen bijdrage van pleegouders en de financiële ondersteuning van acht fondsen en stichtingen waren deze kampen niet mogelijk geweest.

Stichting Boschuysen en Fonds Kinderhulp maakten voor 6 jongeren van een behandelgroep en hun hulpverleners een fijn outdoor weekend in de Ardennen mogelijk. De jongeren stroopten ’s in de ochtenden flink hun mouwen op: samen hebben zij een oud, krakkemikkig hek om de aanwezige paardenweide vervangen door een nieuw, degelijk exemplaar. ’s Middags waren er diverse outdoor-activiteiten voor de jongeren, zoals mountainbiken, suppen en abseilen. De jongeren konden hiermee goed hun hoofd leegmaken , deden spannende, nieuwe ervaringen op en hadden een geweldige tijd.

Een nu twaalfjarig meisje is al op jonge leeftijd uit huis geplaatst. Voor kinderen is dit altijd ingrijpend. Ze valt onder een voogdijmaatregel vanuit Jeugdbescherming Rotterdam Rijnmond. Eerst werd ze in een pleeggezin geplaatst. Sinds haar 9e woont ze in een gezinshuis van Enver. Na deze zomervakantie gaat ze naar een vmbo-school 15 kilometer uit de buurt. Deze past wel het best bij haar onderwijsbehoeften. De afstand is voor haar te intensief om dagelijks af te leggen op een gewone fiets. Jeugdbescherming en Fonds Kinderhulp maakten voor haar een elektrische fiets mogelijk. Hiermee kan ze de schoolgang goed volhouden en blijft ze lekker fit.

Een bijna 16-jarig meisje woont in een netwerkpleeggezin van Enver. Op haar tweede is zij samen met haar gehandicapte zusje uit huis geplaatst. Sindsdien wonen zij bij hun tante. Deze pleegmoeder zorgt met veel liefde en engelengeduld al 14 jaar voor haar beide nichtjes. Hun eigen moeder kan niet voor hen zorgen. Hun vader bekommert zich helemaal niet om zijn dochters en leeft zijn eigen leven. Via hem hebben deze meisjes nog een heleboel halfbroertjes en halfzusjes. De 16 jarige haalt veel plezier uit muziek maken. Het is voor haar een echte uitlaatklep. Het THK Fonds maakte voor haar een keyboard mogelijk.

25 cliënten ontvingen van Kinderhulp een Fashioncheque met een waarde van € 150,00 om kleding en schoenen van te kopen. Het ging om kinderen en jongeren tot en met 20 jaar, die in het dagelijks leven niet de kleding kunnen dragen waarin zij zich prettig voelen. Nu kunnen zij ook trots zijn op hun nieuwe kleding.

Een nu 22-jarige jongen heeft veel pech gehad in zijn leven. Op jonge leeftijd werd zijn vader vermoord. Zijn moeder had veel gezondheidsproblemen. Zij kon niet werken. Als jong kind had hij al veel zorgtaken. Toen hij ouder werd en al bijbaantjes had, betaalde hij ook vaak de boodschappen voor zijn moeder. Doordat hij nu al zijn tijd nodig heeft voor stage en sport, zit hij krap bij kas. Dankzij het Bekker–la Bastide-Fonds, kon hij toch met zijn studiegenoten mee op schoolkamp.

Een negentienjarige cliënte van Enver heeft een erg moeilijke start gehad. Na jaren van huiselijk geweld, gingen haar ouders scheiden toen ze vijf was. Cliënte woonde beurtelings bij haar moeder en haar nieuwe vriend met wie het helemaal niet klikte, en bij haar vader. Nergens ging het goed en op haar 17^e escaleerde het en heeft haar moeder haar letterlijk op straat gezet. Via het Jongerenloket kwam ze bij de jongerenopvang van Enver terecht. Hier heeft ze goed aan haar doelen gewerkt: ze volgt een opleiding en heeft een bijbaantje dat binnenkort helaas ophoudt. Ze heeft namelijk het maximaal aantal tijdelijke contracten gehad.  Ze heeft haar schulden weggewerkt. Haar budgetcoach bij Enver heeft een urgentieverzoek ingediend voor zelfstandige woonruimte. Deze is onverwachts snel toegekend, waardoor cliënte niet echt goed had kunnen sparen. Van de inkomsten van haar bijbaantje heeft ze zelf de eerste huur betaald. Fonds Bijzondere Noden Rotterdam hielp haar met een bijdrage voor een vloer, bed en wasmachine.

Ook in Nederland zijn er helaas kinderen die niet in een bed slapen. Uit geldgebrek liggen zij ‘s nachts op een dun matrasje op de grond. Ook in de winter. Dit is slecht voor hun gezondheid en schoolprestaties. Dankzij Kinderhulp kunnen een 16-jarig meisje en haar broertjes van 11 en 7 wel in een echt bed slapen. Moeder bleef na een scheiding alleen achter met 4 kinderen en grote geldzorgen. Door gezondheidsproblemen kan ze niet werken en moet het gezin rond zien te komen van een Bijstandsuitkering.

Een pleegkind van inmiddels twintig jaar is op zijn twaalfde uit huis geplaatst door Jeugdbescherming. Er was sprake van huiselijk geweld tussen zijn ouders. Sinds die tijd maakte hij zich veel zorgen om zijn moeder. Twee jaar geleden is zij onverwachts overleden. Het lukt de jongen niet om een plaats te geven aan dit verlies. Hij loopt compleet vast in zijn ontwikkeling. Het THK Fonds maakte een rouw- en verliescoach mogelijk.  Met deze hulp kan hij straks weer beter richting geven aan zijn leven.

Van Kinderhulp ontvingen wij voor 179 kinderen in residentiële zorg bij Enver een Actie Pepernoot-code van € 25,00, te besteden aan een mooi cadeau. Hierdoor werd het voor deze kinderen toch een heerlijk Sinterklaasavondje. Bij de gespecialiseerde dagopvang voor jonge kinderen in Vlaardingen kwam Sint zelfs persoonlijk op bezoek, mét zijn been in het gips. Kort daarvoor was hij uitgegleden over een pepernoot en had daarbij zijn been gebroken. Dit was wat we vertelden aan de jonge kinderen.

Een 19-jarig meisje heeft al veel meegemaakt: gescheiden ouders, jeugdtrauma en een gedwongen uithuisplaatsing op haar 17^e. Op het kamertrainingscentrum van Enver gaat het weer beter met haar. Ze wordt voorbereid op het zelfstandig wonen en volgt een mbo-opleiding. Daarnaast heeft ze een bijbaantje waarvan ze spaart voor de eerste maand huur en borg. Met haar bijbaan en studiefinanciering kan ze net haar maandelijkse lasten betalen. Kinderhulp hielp haar met het lesgeld.

Een 15-jarige heeft al een lange hulpverleningsgeschiedenis. Na een gesloten plaatsing verblijft zij sinds eind augustus op een behandelgroep van Enver. Het is belangrijk dat zij haar leven weer oppakt. Daar hoort bij dat ze weer naar haar oude middelbare school kan, met medescholieren en leraren die ze al kent. De school ligt 19 km verderop, te ver om dagelijks te fietsen. Haar moeder kan met haar uitkering geen ov-kosten voor haar dochter betalen. Kinderhulp zorgde ervoor dat ze vanaf de behandelgroep toch met het ov naar school kon.

Stichting Urgente Noden Waterweg hielp een 22-jarige vrouw met twee kinderen goed op weg met een bijdrage voor een vloer. Daarvoor verbleven zij ruim een jaar op een project voor begeleid wonen voor jonge moeders. Mevrouw had goed aan haar doelen gewerkt. Ze liet prima opvoedingsvaardigheden zien en heeft parttime werk. De hulpverleners hebben met urgentie een woning voor haar aangevraagd. Begin deze maand kreeg zij de sleutel.

Zes jongeren van een behandelgroep verlegden hun grenzen op een leerzame werkvakantie naar Frankrijk. ’s Ochtens verrichtten zij lichte werkzaamheden op een olijvenplantage. ’s Middags was het tijd voor echte actie, zoals abseilen, kanoën en steile bergwandelingen. Kinderhulp zorgde voor fijne vrijetijdskleding. Het was een vakantie om nooit te vergeten!

Een 12-jarige jongen woont bij zijn tante. De tante is zijn pleegmoeder en zorgt liefdevol voor hem. Zijn ouders zitten al enkele jaren in het buitenland in detentie.  De jongen heeft een ontwikkelingsachterstand, is licht verstandelijk beperkt en gaat na de zomervakantie naar het Voortgezet Speciaal Onderwijs. Zijn fiets en de fiets van zijn tante zijn tegelijkertijd uit de voortuin gestolen. Pleegmoeder heeft een Bijstandsuitkering en schulden. Het THK Fonds gaf hen allebei een nieuwe fiets met stevig slot.

Eindelijk kunnen 85 jonge kinderen van een dagbehandelingslocatie van  Enver weer naar hartenlust buitenspelen. De laatste jaren waren er voor hen steeds minder speelmogelijkheden. De aanwezige speeltoestellen waren, inmiddels bijna allemaal verwijderd, omdat ze niet meer voldeden aan de veiligheidsvereisten. Ze waren dan ook al 25 jaar geleden geplaatst! Net voor de Pinksteren stonden daar opeens 5 nieuwe, uitdagende, superveilige speeltoestellen te lonken. Dit is mogelijk gemaakt door Stichting Kinderfonds van Dusseldorp, Van Leeuwen van Lignac Stichting, G. Ph. Verhagen-Stichting, Steunfonds Jeugdbescherming Rotterdam en Stichting Solidarodam.

Het lijkt zo gewoon, maar nieuwe kleding en schoenen zijn voor veel kinderen niet vanzelfsprekend. Een 13-jarige jongen en zijn 12-jarge zus groeien op in armoede. Ze wonen bij hun alleenstaande moeder. Zij kampt met schulden, een trauma en verslavingsproblematiek. Op school is het al opgevallen dat deze kinderen altijd te kleine en tot op de draad versleten kleding dragen. Kinderhulp maakte voor hen nieuwe kleding en schoenen mogelijk. Voor het eerst van hun leven mochten deze kinderen mee naar een winkel om nieuwe kledingstukken te passen en uit te kiezen.

Een alleenstaande moeder verbleef met haar 4 kinderen een jaar lang in de opvang. Ze konden hier plotseling niet langer blijven en zouden op straat komen te staan. Het Multi Problem Plus gezinnenteam van Enver heeft het leven van dit gezin in korte tijd op de rails gezet. De kinderen gaan weer naar school en op verzoek van de hulpverleners is met spoed  een zelfstandige woonruimte toegekend aan dit gezin. De Bijzondere Bijstand vanuit de gemeente was bij lange na niet voldoende om de woning in te richten met de basisbenodigdheden. Fonds Bijzondere Noden Rotterdam heeft geholpen met bedden, een wasmachine, koelkast, fornuis en televisie.

Een driejarige jongen met het syndroom van Down woont samen met zijn zusje bij zijn ouders in een arme buurt van Rotterdam. Zijn vader is wettelijk arbeidsongeschikt en zijn moeder heeft geen werk. De jongen heeft meerdere ontwikkelingsachterstanden. Enver ondersteunt dit gezin met ambulante hulp thuis en zoekt ook naar een passende onderwijsplek. De fysiotherapeut maakt zich zorgen over de motorische ontwikkeling van de jongen en vindt dat hij een loopfiets nodig heeft om zijn ontwikkeling te stimuleren. Ouders hebben geen geld om deze voor hun zoon aan te schaffen. Kinderhulp hielp met een loopfiets.

Als zeventien jarige kwam S. vier jaar geleden naar Nederland om te gaan studeren. Het liep anders. Ze vond een baan en ook woonruimte. Door de coronacrisis raakte ze haar werk kwijt, kon hierdoor de huur niet meer betalen en kreeg nog meer betalingsachterstanden. Dakloos en 34 weken zwanger meldde ze zich bij Moeders van Rotterdam. Een paar dagen voor Kerst 2020 kwam ze als 20-jarige op de daklozenopvang van Enver. Een maand later kwam haar dochter kerngezond ter wereld. In het volle jaar dat ze sindsdien samen met haar baby in de opvang woonde, heeft ze haar leven heel goed op de rit weten te krijgen. S. volgt nu een opleiding Social Work en heeft haar betalingsachterstanden zelfstandig opgelost. Een bijbaan is nu begrijpelijk nog teveel gevraagd, naast de volledige zorg voor haar dochter en studie. Door haar goede inzet heeft Enver voor haar urgentie aangevraagd voor een eigen huurwoning. Sinds vorige maand  heeft ze de sleutel gekregen. Financiële ruimte om deze op eigen kracht in te richten had ze niet. Stichting Bekker – La  Bastide – Fonds gaf een bijdrage voor een wasmachine, fornuis, een bed en gordijnen.

V. kwam als alleenstaande minderjarige vluchtjongere naar Nederland. Eerst verbleef hij op een kindergroep van Enver. Inmiddels woont hij alweer een poosje samen met andere vluchtjongeren in een gedeelde woning. Begeleiders van Enver houden vanuit de wmo nog steeds een oogje in het zeil. Door de vele traumatische gebeurtenissen gaat het psychisch nog niet goed met hem. Toch probeert hij het beste van zijn leven te maken. Vorig jaar is hij begonnen aan horecaopleiding op het mbo. Omdat hij al 19 jaar is, is hij wettelijk zelf financieel verantwoordelijk. Een laptop voor zijn opleiding kan hij niet betalen. Kinderhulp hielp hem met een voucher voor een goede laptop. Nu kan hij tenminste zijn opdrachten voor zijn beroepsopleiding weer maken. Hiermee legt hij een stevige basis voor zijn toekomst.

De kinderen uit de vrouwenopvang van Enver hebben dit jaar een zorgeloze Sinterklaasavond: mét pepernoten en mét een of meer prachtige Sinterklaascadeautjes. Wat een feest!

Enkele leden van een plaatselijke serviceclub trokken zich het lot van deze kinderen en hun moeders aan. Zij zijn immers allemaal gevlucht uit een situatie met huiselijk geweld. De leden startten spontaan een inzamelingsactie in hun eigen netwerk van vrienden en familie. Er werd enthousiast gedoneerd. Enkele hulpsinten hielpen zelfs met het inpakken van de cadeaus.

Bij Enver worden door de jeugdbescherming soms gezinnen aangemeld om uithuisgeplaatste kinderen terug te plaatsen bij ouders. Dit gold ook voor een gezin met 5 kinderen die sinds juli 2020 weer bij hun alleenstaande moeder mochten gaan wonen.

De kinderen waren allemaal in de eerste helft van 2020 uit huis geplaatst. Het ging toen minder goed met moeder. Zij had geen controle meer op de thuissituatie. Sinds de terugplaatsing heeft het hele gezin samen met de hulpverlening hard gewerkt om een positieve verandering aan te brengen in hun situatie. Daarbij zagen de hulpverleners ook dat het huis vol stond met oude en kapotte spullen. De moeder stond onder bewind en moest rondkomen met leefgeld en kon de benodigde spullen daarom niet zelf aanschaffen. Twee fondsen hebben dit gezin heel erg goed op weg geholpen: Stichting Bekker – la Bastide – Fonds heeft gezorgd voor witgoed, vloerbedekking en behang. Kinderhulp heeft geholpen met de inrichting van de kinderkamers.

Pleegkinderen dragen vaak een trauma uit hun vroegere jeugd met zich mee. Het is van belang dit aan te pakken. Een nu inmiddels 19 jarig pleegkind werd al op jonge leeftijd uit huis geplaatst en woonde in diverse leefgroepen. Nadat ze meer inspraak had in haar eigen traject, gaf ze bij haar voogd van de Jeugdbescherming aan bij haar oma te willen wonen. Sinds twee jaar woont ze daar en worden ze vanuit pleegzorg begeleid.
Het meisje heeft een fors jeugdtrauma, ze heeft hechtingsproblematiek en sluit zich steeds meer op in haar kamer. Ze heeft grote moeite om zich tussen andere mensen te begeven en is suïcidaal depressief. Gelukkig staat ze open voor hulp. Via de huisarts kwam ze bij een psychomotorisch therapeut. Daar werd geadviseerd om in beweging te komen, zodat ze kan omgaan met haar gevoel en gedachten. Ze werd enthousiast voor kickboks-lessen, maar groepslessen waren voor haar geen optie. Pleegmoeder, Kinderhulp en het THK Fonds maakten samen kickboks-lessen mogelijk bij een personal trainer. Ze heeft er al drie maanden opzitten. We kunnen gelukkig zeggen dat ze nu lekkerder in haar vel zit en trouw naar de trainingen komt. Het opbouwen van haar veiligheidsgevoel en conditie hebben nu prioriteit voor haar trainer. Het doel is dat zij uiteindelijk ook blijvend aan groepslessen gaat meedoen.

Een urgente nodenfonds heeft een nu 20-jarige cliënt van een begeleid-wonen-project van Enver heel goed geholpen. Van kinds af aan had cliënt een bijzonder belast verleden. Afgelopen periode is hij buiten zijn toedoen om ook nog in de schulden geraakt: door corona raakte hij zijn baan kwijt en kon de vaste lasten niet meer betalen. Zijn jeugdtrauma’s speelden ook weer op en zorgden voor slapeloosheid. Samen met hulpverlening heeft hij zijn problemen een voor een aangepakt en heeft hij zijn schulden zoveel mogelijk afbetaald dan de Bijstandsuitkering die hij met terugwerkende kracht ontving. Hij is aan een mbo-opleiding begonnen. Wegens zijn zeer positieve ontwikkeling was hij klaar om echt zelfstandig te gaan wonen. De hulpverlening heeft voor hem urgentie bij de woningstichting aangevraagd. Stichting Urgente Noden Waterweg hielp hem met het aflossen van het laatste restje schuld. Dit was het enige dat hem nog in de weg stond om op de urgentiewachtlijst terecht te komen.

Negen fondsen en stichtingen maakten in juli en augustus samen fantastische zomerkampen voor pleegkinderen van Enver mogelijk. In 5 leeftijdsgebonden groepen gingen zij op kamp en logeerden 3 nachten in een fijn vakantiehuis in Noord-Brabant. De pleegzorgbegeleiders hadden voor erg leuke programma’s gezorgd. Zo werden er spelletjes gedaan, torenhoge stapels pannenkoeken gebakken, innige vriendschappen gesmeed en ze gingen een dagje naar de Efteling. Voor pleegkinderen zijn deze 4 dagen in het jaar enorm belangrijk. Zij voelen zich in het dagelijks leven toch een beetje anders dan andere kinderen. Ze worden vaak uitgesloten van groepsactiviteiten. Tijdens deze kampen horen zij er helemaal bij!

Een 14 jarige jongen uit Brabant was zo goed op weg om zijn droom waar te maken om professioneel honkballer te worden. Van kleins af aan had hij al een uitzonderlijk talent voor honkbal. Om zich optimaal te kunnen ontwikkelen, verruilde hij zijn plaatselijke honkbalclub voor een Basebalclub in Rotterdam. Hier traint hij op topsportniveau. Hij gaat nu ook naar een school in Rotterdam waar topsporters hun lesrooster kunnen combineren met hun trainingstijden. Hij werd gevraagd om ook mee te doen met de trainingen van het Nederlands Jeugdteam onder de 15 jaar, in Amsterdam. Hij maakt veel trainingsuren en reist heel wat af. Zijn ouders zijn gescheiden. Tot nu toe betaalde zijn vader de reis- en trainingskosten. Doordat zijn vader in de coronacrisis zijn inkomsten als zelfstandige kwijtraakte, konden ze thuis de extra kosten niet meer betalen. Dit zou betekenen dat deze jongen zou moeten stoppen met zijn speciale trainingen. Wég toekomst als beroepshonkballer! Kinderhulp betaalde gelukkig de openstaande contributie voor de topsportclub en ook zijn treinabonnement.

Bij Enver verblijven ook jonge vluchtelingen, die als kind zonder familie en bezittingen naar ons land zijn gekomen. Ze kennen hier nog niemand en missen hun familie enorm. Ze zijn aangewezen op een toekomst in Nederland en doen hun best om in te burgeren. De 20 jarige S. is kortgeleden uit Eritrea gevlucht. Vanwege haar traumatische verleden was de overstap van een beschermde woongroep naar zelfstandig wonen te groot. Ze krijgt daarom nog ambulante woonbegeleiding van Enver, gefinancierd vanuit de WMO. Ze heeft een zelfstandige deelwoning met andere jonge vluchtelingenen. Ze moet rond zien te komen van een jongerenuitkering. Geen vetpot! En daarvan moet ze ook de huur en de boodschappen betalen. Kinderhulp hielp haar met een laptop voor haar inburgeringscursus. Dit had ze precies nodig. Want deze slimme meid wil hierna graag naar de universiteit.

Een uithuisplaatsing is iets dat Enver liever probeert te voorkomen, omdat het voor betrokkenen een uiterst traumatische gebeurtenis is. Door bemiddeling vanuit het Enver-team InVerbinding kon dit voor het gezin van een 18-jarig meisje uit Rotterdam gelukkig worden voorkomen. In het gezin is sprake van armoede. Door ernstige gezondheidsklachten kan vader helemaal niet meer werken en moeder maar 4 uurtjes per week. Het gezin krijgt en aanvullende Bijstandsuitkering. Het meisje zelf heeft een verhoogde testosteronspiegel. Hierdoor heeft zij meerdere lichamelijke klachten, waar het ziekenhuis haar momenteel niet mee kan helpen. Een van die klachten is ernstige overbeharing, met name in haar haar gezicht. Het meisje moet zich dagelijks scheren. Hier wordt zij uiteraard erg onzeker van. Een laserbehandeling zou uitkomst bieden, maar wordt niet vergoed vanuit de basis-zorgverzekering. Het gezin is niet aanvullend verzekerd. Nationaal Fonds Kinderhulp vergoedde de benodigde laserbehandelingen bij een schoonheidsspecialiste. Ze is al voor de eerste behandeling geweest en is heel erg tevreden met het resultaat.  Trots als een pauw met een nieuwe dosis zelfvertrouwen liep ze de salon uit.

Een meisje van 19 heeft het in haar leven al flink voor haar kiezen gehad: op haar 15^e werd ze uit huis geplaatst via een ots. Sindsdien heeft ze op meerdere locaties gewoond. Ze is verloofd geweest, maar dat bleek een gewelddadige relatie. Ze wordt nu behandeld met EMDR. Ondanks alles probeert ze toch iets van haar leven te maken. Ze woont op een begeleid wonen project van Enver en moet hiervoor zelf de huur betalen. Ze volgt een mbo-opleiding in de zorg en loopt stage op een afdeling met dementen en verstandelijk beperkten. “Best zwaar werk”, zegt ze zelf. Met haar studiefinanciering, een bijbaantje voor vier uurtjes per week en hulp van de Voedselbank redt ze het financieel maar net. De minste of geringste extra uitgave vormt direct een probleem. Het Stichting Maria Elias Fonds hielp haar met de benodigde nieuwe boeken en licenties voor haar opleiding.

48 meisjes ontvingen een halfjaarpakket Always maandverband van Kinderhulp in het kader van het project ‘menstruatiearmoede’. De meisjes groeien op in dusdanige armoede, dat het niet vanzelfsprekend is dat er thuis maandverband gekocht kan worden. De meisjes zijn zich zeer bewust van de financiële problemen van hun ouders en willen hen niet nog verder belasten. Daarom durven ze thuis vaak niet eens om maandverband te vragen.

Een 15-jarig meisje met een ernstig verstandelijke beperking kan niet bij haar biologische ouders wonen. Samen met haar jongere zusje woont ze in het gezin van haar tante. Dit netwerkpleeggezin krijgt ondersteuning van een pleegzorgbegeleider van Enver. Het meisje is beperkt zelfredzaam, in grote mate emotioneel kwetsbaar en heeft moeite om zich aan te passen. Haar belaste voorgeschiedenis uit ze onder andere met boosheid, agressiviteit en hevige angsten. Zowel overdag als ’s nachts is zij onzindelijk. Pleegmoeder is continue aan het wassen en aan de waslijn droogt het vaak niet op tijd.  Het THK Fonds hielp pleegmoeder met een wasdroger en hielp het meisje met een thermostatische mengkraan. Zij kan zich nu voortaan, zoals dat bij haar leeftijd past, zelfstandig douchen.

Voor de jongeren op de crisisopvang van Enver is het nieuwe jaar goed begonnen. Het Sint Laurensfonds gaf hen een hardloopband, boksbal, fitnessmatten, gewichten, een hoelahoep en een wandtelevisie. Het sporten is onderdeel van hun dagbestedingsprogramma. Deze jongeren zijn vaak uitgevallen op school en hebben ook geen werk. Met het sporten bouwen ze aan hun conditie, discipline, zelfvertrouwen en sociale vaardigheden. Door de enorme wachtlijsten voor een goede vervolgplek en hun eigen zorgvraag die steeds complexer lijkt te worden, verblijven deze jongeren vaak noodgedwongen maandenlang in de crisisopvang.